Omdat Michael Douglas onlangs 80 jaar werd, vind ik het tijd om hem in het zonnetje te zetten. Zijn vader Kirk (bekend van onder meer Spartacus, Paths of Glory en 20.000 Leagues under the Sea) was een ouderwetse Hollywood-superster en het is dan ook bijzonder knap hoe Michael zich uit die schaduw heeft weten los te wrikken.
Via de 70’s televisieserie The Streets of San Fransisco, waarin hij naast Karl Malden de hoofdrol speelde, kwam hij in speelfilms terecht om in de jaren tachtig en negentig de superster-status van zijn vader te evenaren.
The China Syndrome (1979)
Naast zwaargewichten Jack Lemmon en Jane Fonda speelt Douglas een cameraman in deze spannende film over een journaliste die ontdekt hoe gevaarlijk dicht een kerncentrale bij een vreselijk ongeluk was. Ze krijgen te maken met een samenzwering die het incident geheim probeert te houden. De hoofdingenieur (geweldig gespeeld door Jack Lemmon) wil hen helpen.
Fatal Attraction (1987)
Douglas speelt in deze spannende thriller de getrouwde Dan Gallagher, die een slippertje beleeft met Glenn Close. Douglas voelt zich schuldig ten opzichte van zijn gezin en wil het daarbij laten, maar daar neemt Close geen genoegen mee en begint hem lastig te vallen. Dit gaat van kwaad tot erger en de boel escaleert gigantisch, waarbij het gezin van Douglas ook niet veilig meer is.
Wall Street (1987)
Het personage Gordan Gekko dat Douglas in deze klassieker neerzette is zo iconisch dat hij de belichaming werd van de 80’s yup en eigenlijk zelfs van kapitalisme. Zijn ‘Greed is good’-speech is in het collectieve geheugen geprent en bezorgde hem een Oscar. Je zou bijna vergeten dat Charlie Sheen ook nog in de film speelt en dat Oliver Stone de film regisseerde.
Black Rain (1989)
Ridley Scott regisseerde en onze eigen Jan de Bont draaide deze onterecht beetje vergeten thriller die zich afspeelt in Japan. Michael Douglas en Andy Garcia zijn twee New Yorkse agenten die betrokken raken in een gangsteroorlog tussen de leden van de Yakuza (de Japanse maffia). Oorspronkelijk zou Paul Verhoeven de film regisseren, maar deze moest wachten tot 1992 om Michael Douglas alsnog te regisseren, in Basic Instinct.
Romancing the Stone (1984)
In het kielzog van Raiders of the Lost Ark kwamen er een enorme sloot avonturenfilms, waarvan Romancing the Stone de meest succesvolle en waarschijnlijk ook de leukse was. In de beste Hitchcock-traditie werd naast de spanning en avontuur, ook humor en romantiek toegevoegd en de chemie tussen Douglas en Kathleen Turner is groot. Danny deVito is een heerlijke schurk. Het vervolg The Jewel of the Nile is aardig, maar haalt het niet bij deze film.